NEA

Κώστας Λουράντος «Εγχώρια πρωτοβουλία όλες οι αλλαγές στη φαρμακευτική νομοθεσία!»

Κώστας Λουράντος «Εγχώρια πρωτοβουλία όλες οι αλλαγές στη φαρμακευτική νομοθεσία!»

Συνέντευξη στον Βασίλη Βενιζέλο

Η πολιτεία και όχι οι γιατροί ή  οι φαρμακοποιοί, απαξίωσε τη θεραπευτική αξία των γενοσήμων φαρμακευτικών σκευασμάτων, τονίζει σήμερα στο DailyPharmaNews.gr ο πρόεδρος του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου (ΠΦΣ) Κώστας Λουράντος, ο οποίος υπογραμμίζει ακόμη με νόημα ότι  όλες οι αλλαγές στη φαρμακευτική νομοθεσία, οι οποίες επεβλήθησαν τα τελευταία χρόνια, αποτελούν εγχώριες πρωτοβουλίες και όχι απαιτήσεις των δανειστών της χώρας μας.

DPN: Πριν από λίγες ημέρες, ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός κατηγόρησε τους φαρμακοποιούς, αλλά και τους γιατρούς, για τη χαμηλή διείσδυση των γενοσήμων στην κατανάλωση φαρμάκων στη χώρα μας. Ανέφερε ότι οι φαρμακοποιοί έχουν συμφέρον να προωθούν τα ακριβότερα φάρμακα, καθώς αυτά τους δίνουν υψηλότερα κέρδη σε απόλυτους αριθμούς. Έχει βάση αυτός ο ισχυρισμός του υπουργού Υγείας;

Εξ όσων γνωρίζω,  η πρόσφατη δήλωση του κ. Ξανθού αφορούσε πρωτίστως  τους γιατρούς οι οποίοι συνταγογραφούν , δευτερευόντως τους  φαρμακοποιούς αλλά και τους ίδιους τους ασθενείς. Το θέμα, όμως, είναι και αυτό το έχουμε επισημάνει σε όλες τις πολιτικές ηγεσίες, ότι οι φαρμακοποιοί εκτελούν  τις  συνταγές. Η υποκατάσταση  εγκυμονεί κινδύνους και πρέπει να γίνεται με την σύμφωνη  γνώμη του γιατρού. Εξάλλου, στις ίδιες τις συνταγές  αναγράφεται χαρακτηριστικά: «Αλλαγή ή άρνηση εκτέλεσης της  συνταγής συνεπάγεται πλήρη ανάληψη ευθύνης από τον εκτελούντα για την αποτελεσματικότητα και τις τυχόν παρενέργειες των φαρμάκων» .

Την μεγαλύτερη ευθύνη, όμως, έχει η Πολιτεία η οποία δεν φρόντισε να απενοχοποιήσει από τη συνείδηση των ασθενών τα γενόσημα και απαξίωσε την θεραπευτική τους αξία. Για παράδειγμα, δεν τόνισε ποτέ ότι στα νοσοκομεία εδώ και χρόνια δίνονται γενόσημα και όλοι το αποδέχονται. Η ίδια η πολιτεία, εξάλλου,  άφησε «παράθυρα» για να καταστρατηγείται η  υποχρεωτική συνταγογράφηση με δραστική ουσία.

Επομένως,  πρωτίστως η Πολιτεία  και οι γιατροί, πρέπει να επωμιστούν το βάρος της προσπάθειας αυτής και βεβαίως οι φαρμακοποιοί στην συνέχεια,  έχουν την ευθύνη της εκτέλεσης των συνταγών. Εάν η Πολιτεία έδειχνε περισσότερη εμπιστοσύνη στην επιστημονική κοινότητα των φαρμακοποιών, τότε είναι σίγουρο ότι όλα τα μέτρα που αφορούν την φαρμακευτική δαπάνη θα είχαν καλύτερη τύχη.

DPN: Με δεδομένα ότι κάθε υπουργική απόφαση ή νόμος μπορούν κάλλιστα να αλλάζουν με άλλες υπουργικές αποφάσεις και με άλλους νόμους, πόσο σίγουρος είστε, κύριε πρόεδρε, ότι τα 216 ΜΥΣΥΦΑ τα οποία θα πωλούνται από τα μινι μάρκετ της γειτονιάς, δεν θα γίνουν κάποια στιγμή 612, για παράδειγμα;  Έχετε ασφαλιστικές δικλείδες, τις οποίες δεν μπορούμε να δούμε;

Προφανώς εννοείται τα ΓΕΔΙΦΑ, τα οποία αποτελούν μια ξεχωριστή κατηγορία με ειδικά χαρακτηριστικά περιεκτικότητας και συσκευασίας, που δεν υπάρχουν στα φαρμακεία. Θα ήταν ουτοπικό σε μια Ελλάδα που κυβερνάται από δανειστές, αλλά και εγχώρια πολιτικοοικονομικά συμφέροντα, να προβλέψει κανείς τι θα γίνει στο μέλλον. Τις δικλείδες για την χορήγηση των ΓΕΔΙΦΑ, που βέβαια παραμένουν φάρμακα και ως εκ τούτου εγκυμονούν κινδύνους για τη  Δημόσια Υγεία, τις έχουν θέσει το ίδιο το υπουργείο Υγείας, ο ΕΟΦ,  αλλά και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Εμείς επιμένουμε, πάντως, στην πάγια θέση μας «…όλα τα φάρμακα πρέπει να χορηγούνται μέσα από τα φαρμακεία και ότι τα ΜΥΣΥΦΑ είναι Φάρμακα».

Δυστυχώς και αυτή η κυβέρνηση, στο θέμα αυτό, ακολούθησε τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει η προηγούμενη για τα ΜΥΣΥΦΑ, υιοθετώντας τις οδηγίες της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ που συντάχθηκε επί υπουργίας Χατζηδάκη . Διαφεύγει από όλους, όμως, πως η Δημόσια Υγεία δεν υπάγεται στους όρους του ανταγωνισμού.

DPN:  Έχετε διατυπώσει πολύ θετική γνώμη για την πρόταση του προέδρου του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ) Σωτήρη Μπερσίμη για τη συγκράτηση της δημοσίας φαρμακευτικής δαπάνης. Μπορεί να είναι η μόνη θετική γνώμη για αυτήν την πρόταση. Σε τι συνίστανται, κατά τη γνώμη σας, τα θετικά στοιχεία της πρότασης του Σωτήρη Μπερσίμη;

Θα ήταν λάθος- και αυτό δεν αποτελεί στοιχείο του χαρακτήρα μου- να απορρίψω εκ των προτέρων μια πρόταση, που έχει συνταχθεί από έναν επίσημο φορέα με βάση  οικονομοτεχνικά  και επιστημονικά κριτήρια .  Προφανώς, υπάρχουν σημεία που συμφωνώ και άλλα που διαφωνώ. Το ίδιο μπορεί  να συμβαίνει και με άλλα μέλη της Ομάδας. Όμως, επειδή η πρόταση συζητείται ακόμη στην Ομάδα Εργασίας του Υπουργείου στην οποία μετέχω, δεν μπορώ να αναφερθώ εκτενώς .

DPN: Φαίνεται ότι οι νόμοι Λοβέρδου – Γεωργιάδη για το ωράριο λειτουργίας των ιδιωτικών φαρμακείων στη χώρα μας, ήταν εγχώρια εθνική πρωτοβουλία και όχι απαίτηση των δανειστών μας. Γιατί, πιστεύετε, καθίσταται τόσο δύσκολη η κατάργησή τους και η θέσπιση ενός νέου, κοινώς αποδεκτού ωραρίου λειτουργίας, όπως ζητεί ο ΠΦΣ;

Θα ήθελα να συμπληρώσω πως η διαπίστωση αυτή, αφορά το σύνολο της νομοθεσίας που εφαρμόστηκε για την φαρμακευτική περίθαλψη τα τελευταία επτά χρόνια. Ας μην ξεχνάμε ότι η ίδια η Επίτροπος της Εσωτερικής Αγοράς,  απεφάνθη επ’ αυτού μετά από ερώτηση του Ευρωβουλευτή κ. Χουντή, σε συνεργασία με τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο, προς την Επιτροπή Αναφορών της Ευρωπαϊκής Ένωσης δηλώνοντας ότι οι παρεμβάσεις στα θέματα φαρμακείου αφορούσαν προτάσεις  της ελληνικής κυβέρνησης και όχι του ΟΟΣΑ .

Το ωράριο μάλιστα,  αποτελεί μια χαίνουσα πληγή που πρέπει να ιαθεί. Δυστυχώς η σημερινή πολιτική ηγεσία, παρά τις δεσμεύσεις της και την εκπεφρασμένη θετική πολιτική βούληση της και παρά το χάος που έχει δημιουργηθεί στην λειτουργία των φαρμακείων,  δεν έχει μέχρι  σήμερα  προχωρήσει σε μια νομοθετική διευθέτηση που δημιούργησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις .